Hvað eiga sundlaugamenning, laufabrauð og bátasmíði sameiginlegt? Eru þetta lifandi hefðir og eiga þær erindi til UNESCO? Hvernig og hvers vegna varðveitum við lifandi menningararfleifð, þjóðhætti eða óáþreifanlegan menningararf?
Þjóðminjasafn Íslands og Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum bjóða til málþings um óáþreifanlegan menningararf á Íslandi. Mikill áhugi hefur verið hjá safnafólki og öðru fagfólki að gefa óáþreifanlegum menningararfi meiri gaum og er tilgangur fundarins að vekja athygli á málaflokknum og efna til samráðsvettvangs. Á málþinginu verða fjölbreytt erindi þar sem stofnanir, söfn og félagasamtök segja frá áhugaverðum verkefnum og vinnu við málaflokkinn.
Málþingið er öllum opið og verður haldið í fyrirlestrasal Þjóðminjasafnsins fimmtudaginn 13. apríl kl. 14–16. Í lok framsöguerinda verða umræður um óáþreifanlegan menningararf. Að málþinginu loknu býður Þjóðminjasafnið upp á kaffi og kleinur.
Dagskrá
Þjóðminjavörður, Harpa Þórsdóttir, býður gesti velkomna og setur málþingið.
Vilhelmína Jónsdóttir, Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum: Óáþreifanlegur menningararfur og lifandi hefðir á Íslandi
Sigurbjörg Árnadóttir, Vitafélagið – íslensk strandmenning: Handverk við smíði súðbyrtra báta á skrá UNESCO yfir óáþreifanlegan menningararf mannkyns
Elfa Hlín Sigrúnar-Pálsdóttir, Tækniminjasafn Austurlands: Spunahjól lifandi hefða og LIVIND verkefnið
Þór Hjaltalín, Minjastofnun: Varðveisla húsa og handverksþekkingar
Helga Vollertsen, Þjóðminjasafn Íslands: Þjóðháttasöfnun Þjóðminjasafnsins
Vilhelmína Jónsdóttir og Helga Vollertsen stýra umræðum í lok málþingsins.
Kaffi og kleinur.